DRAM

 

Büyüklerden dinlediklerimize, romanlara, filmlere, belgesellere bakınca eskiden daha büyük dramlar yaşanıyormuş. Yüz yüzelli yıl önce veya yirminci yüzyılda daha büyük ve toplu çatışmalar, savaşlar olmuş. Günümüzde de dünyanın her yerinde büyük ve toplu dramlar olsa da ülkemizde savaş ve ölümler anlamında veya büyük göçler, mübadele gibi olaylar gerçekleşmiyor, şimdiki yüzyılımızda.

Belki de televizyon, internet nedeniyle birçok olayı film gibi izliyoruz, sanki bu dünyada olmuyor bir çok şey de kurgu gibi. Dramlar gerçekleşse de izleyip geçiyoruz, başımıza gelmedikçe anlamıyoruz. Şimdiki olanaklar eskiden de olsa belki de o dramlar da gerçekleşmezdi. Şimdiki akıllı telefonlarla, akıllı saatlerle artık hiçbir şey gizli değil. Filmlerdeki gibi istihbarata gerek kalmadı. Insta ve face de gerekmiyor. Akıllı telefonlar sayesinde konuşmalarımız bile dinlenebilir. Şimdiki istihbaratçılar herhalde sosyal medya hesabı açmıyordur kendilerine.

Telefonlar, saatler, Apple Watch gibi, her şeyi biliyor, ne yiyorsun, nereye gidiyorsun, kimlerle konuşuyorsun gibi, bu saatlerin bir şunları demediği kaldı, eşin seni aldatıyor, ondan ayrıl veya seni işten atacaklar.

1900 yılı civarında Iphone olsaydı veya bu ukala saatler, belki birçok dram gerçekleşmezdi. Eskiden insanlar acılı günler çok yaşamış, mübadele gibi, zorla gemilere bindirilmişler, gemilerde doğum yapmış hamile kadınlar, yolculuklar uzun olduğu için çocukları açlıktan, hastalıktan ölmüşler, çocuklarını battaniyeye sarıp denize atmışlar. O kadınlar daha sonra hiç balık yememişler.

Veya ülkemizde yine o dönemlerde çeşitli zorluklar, savaşlar olmuş, Birinci Dünya Savaşı öncesinde, Trablusgarp savaşı gibi, Ermeni sorunu gibi. Doğu sınırlarımızda insanlarımız zulüm görmüş, Anadoluya batıya kaçmışlar. Kadınlar çocuklar kaçarmış, erkekler kalır savaşırmış. Yaşlılar, hamileler kaçamıyormuş. İnsanlar büyüklerini, kardeşlerini kaybetmişler. Aç aç kaçmışlar yollarda. Taşları, ayakkabıları kaynatıp yerlermiş, gerçek deriden ayakkabıları. Atların bastığı yerde çıkan suyu içerlermiş. Daha sonra bazı insanlar dönmüş topraklarına.

Daha sonra ise insanlar Atatürk’ü at üstünde veya törenlerde görmüşler. Anadoluya gelenlerin çocukları ise yıllar sonra Kore savaşına gitmişler, ordan dönememiş çok insan. O zamanlar selfie çekmek, yollarda kaç km gidildiğini hesaplamak, kaçarken GPS ile yol bulmak, olsaymış olaylar nasıl değişirdi acaba? Şimdi örneğin ülkelerin bile birbirinden habersiz bir eylem yapması zor. Biri füze atmaya kalksa telefonlardan anlaşılır ve hatta önlenir.