BLOGLARI CANLANDIRMA PROJESİ 3

 

Blogları Canlandırma Projesi etkinliğimiz dördüncü yılında. Birbirimizden birçok kitap, film, dizi, anime, manga, webtoon ve benzeri eserler öğreniyoruz. Çok faydalı, heyecanlı, keyifli bir etkinlik oluyor bu.

Mart ayı temalarımız kadın yazarlar/kadınları hikaye eden eserler. 8 Mart nedeniyle. Bu ay için kitaplar seçtim. İlki, bir kadının yaşamı, tarihimizden. İkincisi, Nobelli yazar, üçüncüsü de bir yazarın anıları.


NACİYE SULTAN’IN HATIRALARI

Derleyen: Burak Enver

Kronik Kitap, 160 sayfa.

Naciye Sultan, Abdülhamit’in ve Vahdettin’in yeğenleri, Abdülmecit’in torunu. Köşklerde büyüyor. Köşk bahçesinden dışarı çıkmıyor, diğer saraylı kadınlar gibi. Eğitimini evde alıyor. Ünlü asker Enver Paşa ile görücü usulü evleniyor. Birbirlerini uzaktan evlendikten uzun zaman sonra evleniyorlar. İkisi birbirini çok seviyor. Çocukları oluyor. Enver Paşa ölünce onun vasiyeti ile Paşanın kardeşi ile evleniyor. Cumhuriyetin ilanından sonra zorunlu olarak yurdu terk ediyorlar, Paris’e yerleşiyorlar. Yaklaşık 30 yıl sonra ülkeye dönebiliyor. Paris’teki hayatı çok kolay olmuyor. Dönüşten sonra çocukları, torunları ile mutlu yaşıyor. Anıları derleyen de Naciye Sultan’ın torunlarından. Not:3/4



KIZIN HİKAYESİ

Annie Ernaux

Can Yayınları, 150 sayfa.

2022 Nobel Edebiyat Ödülünü alan yazarın bu romanı da otobiyografik. Babamın Yeri gibi. Babamın Yeri adlı eserinde babasını anlatıyordu. Çocukluğunu da, işçi sınıfı ailesini de. Öğretmen olduğunu da öğrenmiştik. Kişisel yaşamı ile gündelik yaşamı, toplumsal yaşamı birleştirmişti.

Ernaux kısa romanlar yazıyor ancak sade diline rağmen anlattıkları yoğun. Bu romanında yine kendini anlatıyor, bu kez daha da geriye gidip 18 yaşını anlatmış. Yine açıkça. Ailesinden ilk kez ayrılıyor ve bir yaz kampına gidiyor. Genç kızlık hayalleri ile dolu. İşçi ailesinden bir kız Annie, okumak ve kitaplar da en sevdiği uğraşı. Hayatı, aşkı tatmak istiyor.

Yazar, bu kitabı 50 yıl sonra yazıyor. Hep bu 18 yaşını anlatmak istemiş ama ona çok zor gelmiş o dönemini yazmak. Yazar çok kişisel anılarını yazdığı halde sanki herkesin hayatını anlatıyor gibi. Belki de bu yüzden evrensel bir dili var. Kısacık kitapta sanki dünyayı anlatıyor. Not:4/4



OKUMAZ YAZMAZ

Agota Kristof

Can Yayınları, 40 sayfa.

Kristof, Macar yazar, ülkesinden kaçıp İsviçre’ye yerleşiyor. Fabrikalarda çalışıyor. Fransızca öğreniyor. Fransızcayı iyi öğrendikten sonra yazmaya başlıyor. Piyesler, oyunlar, daha sonra da romanlar. Ana dilinden uzak kaldığı için üzülüyor ve bu yüzden kendine okumaz yazmaz diyor.

Bu incecik kitapta hayatını anlatmış. Yatılı okul anıları etkileyici, ülkeyi eşi ve çocuğu ile terk edişi, göçmen yaşamı, edebiyat yaşamı. 40 sayfada koca bir hayat. Yazar olmak için yazmak lazım devamlı, diyor. Bu anı, anlatı kitabı, daha sonra yazacağı üçlemenin öncülü.

Kristof da Szabo gibi saf ve gerçek edebiyatçı. Not:4/4