OYNA HAYDİ

Dünya bir sahne hayat bir oyun ya bizler de sahne tasarımcısı değiliz tabii ki oyuncuyuz.

Pınar Kür demiş, küçük oyuncular diye. Küçük işlerle uğraşanlar, yani mafya olup da küçük işler yapanlar değil tabii, küçük işler yani dedikodular, olaylarla ilgilenenler, başkalarıyla, kalbi küçük olanlar.

Büyük oyuncular da var tabii. Tenisteki Büyük Dörtlü değil ama yani Nadal, Federer değil, büyük planları, hedefleri olanlar, uzaklara bakanlar, kavramlarla düşüncelerle ilgilenenler. Sahne tasarımı iyi bu dünyanın, eh biz oyuncular da iyi oynayalım bari. Oyunumuza ışık, renk sokalım.

Sahnede olduğumuza göre eh bir perde de var tabii. Perdeyi açıp hayata karışmalı. Oynuyoruz ama doğaçlama tabii, elimizde bir metin yok. En güzeli de her sabah oyuna başladığımızda hayatımızın ilk oyunu gibi hissetmek olmalı. Dün oynadığımız oyunun repliklerini unutmuşuz zaten, bu sabah yeni cümleler bulmalı.

O zaman demek ki sen bir oyunsun hayat, sonbaharı da getirdin, iyi bir oyunsun, biz oyuncular mı kötü oynuyoruz acaba? Yoksa seni değiştirmeye mi çalışıyoruz ki?

Ah seni olduğun gibi kabul etmek lazım değil mi? Bir oyunsun işte, oyun olarak görmeli seni. Bizler de madem oyuncak değiliz, oyuncuyuz, bazen komedi bazen dram oynamayı bilmeliyiz tabii. Karmaşayı, çatışmayı bileceğiz. Dramı, dramın içindeki mizahı.