ANI DEFTERİ

Kardeşimle küçükken biz, aile akraba toplantıları hoş olurdu. Monopoly, tombala oynardık küçükler. Büyükler de sohbet ve televizyon.

Bir de eğlence, göbek atma vardı. Dedem, başına tas geçirirdi, beline patlıcan kabak bağlardı, göbek atardı. Daha sonra pijama giyer, bir bacağında pijamayı yukarıya doğru sıyırır, sarhoş taklidi yapardı. Ben de kardeşimle defile yapardım. Çarşaflarla, yastık kılıfları, divanların altındaki perdeler, tüller, el işleri, çeyizlerle.

Küçükken gördüğüm rüyaları da unutmam zaten aynı rüyaları hep görürüm. Kum tepesine tırmandım zorlukla, tepeye çıktım, bir baktım, tepeliğin öbür tarafında merdivenler varmış, ordan indim aşağı. Otoyolda araba sürüyorum, direksiyon birden bir sopa oluyor. Gemiden birden suya düşüyorum gibi rüyalar.

Uyanınca insan rahatlıyor. Bu rahatlama hissi şeye benziyor. Tencerenin suyla rahatlamasına. Yemek pişirirken, yağ soğan biber domates filan koyarsın, bunlar pişer. Tencere kurur sanki. Bir süre sonra sıcak suyu dökünce tencere birden rahatlar, sanki oh der.  Yazın terleyince soğuk duş almak gibi.

Bir rüyamda Gülben Ergen ile şezlonga uzanmıştık. Havuz kenarında. Bir şeyler içiyoruz, dondurma yiyoruz, şarkı söylüyoruz, ona eşlik ediyorum, klip çekeceğiz de, şarkıyı unuttum şimdi.

Köpeğimiz Gork, küsmüştü bana, tüylerini düzeltip traş edip taradığımda, sıkılmıştı, azıcık canı acımıştı, çünkü bahçede her yerine diken dolaşmış, sokak köpeği gibi olmuştu dikenli dikenli. Sabah gelip kafama atlayıp ben uyurken ağlamıştı, dikenler canını acıtmış.Kurtar diyordu, kurtarınca da küsmüştü.

İncir çok sevsem de yerken hep korkarım. İçinde bir canlı varsa diye. Küçükken dağdan toplardık, bahçelerden, onlarda çıkıyordu. Elma kurdu gibi bir şeyler.