(Çiçekte uyuyakalan arı Mizuno'nun maceraları devam ediyor. İlk iki öykü, Öyküler başlığında)
Bir gün, Mizuno ve kovanındaki arılar komşu kovanlardaki arılarla buluşmak için bir araya gelmeye karar verdiler. Bu buluşma, arılar arasındaki dayanışmayı güçlendirmek ve birbirlerini daha yakından tanımak amacıyla gerçekleşiyordu.
Mizuno, liderleri Kraliçe Triliçe'den izin aldıktan sonra bu yılki toplantıya liderlik etme görevini üstlendi ve bir grup toparlayıp çiçek tarlalarının üzerinden komşu kovanlardan birine doğru uçtu. Bu seferi etkinlik burada düzenleniyordu. Diğer kovanlardan çoktan gelenler olmuştu. Kovanları bir araya getiren bu tür buluşmalar farklı renk ve desenlerdeki arıların bir arada bulunmasıyla onlara yeni şeyler öğreten bir etkinlik oluyordu. Her bir kovan kendi renk ve desen düzenine sahipti ve bu da arıları birbirinden ayırt etmeyi kolaylaştırıyordu. Hatta aralarında spor müsabakaları düzenlerken de bu renkler takımları ayırt etmede işe yarıyordu.
Etkinlikler başlamadan önce her kovandan seçilen liderler birbirlerine selam verip kovanlarındaki gelişmeleri paylaştılar. Bu arada kendi kovanlarından getirdikleri bal örneklerini ikram ediyorlardı. İlk başta biraz çekingen olan arılar kısa sürede birbirleriyle kaynaşmaya başladılar. Farklı kovanlardan gelen arılar birbirlerinin görevlerini ve yaşam tarzlarını merakla dinlediler. Bal için hangi tür çiçekleri tercih ettiklerini ve yeni bölgelere olan keşif haberlerini paylaştılar. Olası tehlikeli durumlar ve sakıncalı bölgeler hakkında da birbirlerini uyardılar. Mizuno'nun tatlı vızıltıları bu buluşmanın atmosferine neşe kattı. Diğer arılar Mizuno'nun melodik şarkılarına eşlik etmeye başladılar. Gece olurken etrafa tam bir şenlik havası hakimdi.
Buluşmanın ilerleyen saatlerinde arılar arasında bilgi ve deneyim paylaşımları oldu. Bir kovanın başarılı olduğu bir yöntem diğer kovanlara da aktarıldı. Arılar birbirlerinden öğrendikleriyle kendi kovanlarını daha verimli hale getirebilecekleri fikirler edindiler.
Bu tür buluşmalar arıların sadece kendi kovanlarıyla değil, aynı zamanda diğer kovanlarla da bir bütün olduğunu fark etmelerini sağlıyordu. Özellikle genç arılar da böylece doğanın dengesini korumak ve arılar arasında uyumu sağlamak için birlikte çalışmanın önemini anlıyorlardı.
Buluşma sona erdiğinde arılar birbirlerine veda edip kendi kovanlarına döndüler. Ancak artık arılar arasında daha sıkı bir bağ ve anlayış vardı. Mizuno'nun kovanındaki arılar buluşma sonrasında diğer kovanlardan edindikleri deneyimleri kendi kovanlarına entegre ettiler. Bu, arılar arasındaki dayanışmanın ve işbirliğinin daha da güçlenmesine sebep oldu.
