Aralık gelir. Kapıyı yeni yıla aralık bırakırız. Kış gelir. Kar gelir. Yağmur gelir. An gelir can gelir hayata. Sonra kış geçer. Hayat devam eder. Hayat geçer. Bazen zarif, estetik bazen dramatik, bazen tam komedi.
Keşke hayatımızın senaryosunu yazabilsek. Hayat bir kamera olsa mesela önünde oynamak da zor olurdu. Hayat kot değil ki kombinleyebilelim. Bir tweet kadar da kısa imiş. Bir epik destan gibi yaşamak da güzel olabilir, düşük bütçeli bağımsız bir film gibi özgür de. Beğenmediğimiz sahneleri montajda atsak ne güzel olur.
Aralık yani havanın soğuma zamanı işte. Kış mevsimi normali. Mevsim normalleri. Bizler de normal olalım tabii ki. Örneğin, kış mevsimine hazırlık olarak hayat bakiyemiz yeterli olmalı. Hayat zayıf bakiyeleri kabul etmiyor. Mevsimlere de anormal olmamalı. Hayat anormallerini kaldırmıyor hayat. Bakiyemiz yetersiz olunca bir hayat adaptörü lazım oluyor.
Kışa girerken enerji lazım, neşe, heyecan lazım, hayat canlandı, etkinlikler başladı. Tahlil yaptırmalı, hayat değerlerimiz düşmüş ise enerji takviyesi lazım. Ruh masajı, ruh marinesi ile kışlık ruh yapalım. Süperfresh olur ruhumuz.
Yeni yıl psikolojisi de geliyor yakında. Yeni yıl kararları zamanı. Yeni yıl masumiyet, saflık, ısınmış yürekler, kırılmamış kalpler getirsin. Günahlar yalanlar olmasın. Beyaz kar gelsin, beyaz yalanların bile üstünü örtsün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder