Ağaç Ev Sohbetlerimiz devam ediyor. Her hafta bir sohbet konusu bulup o konuda yazıyoruz. Herkes yazabilir, herkes sohbet konusu bulabilir.
Ağaç Ev Sohbetleri günümüz Pazartesi. O gün yazımı hazırladım ama yayınlamadım. Son yazıma, film yazıma yani az yorum gelince yorum gelmesini bekledim. Bugünlerde blog yazan ve yorum yapanlar azaldı gibi, iki haftadır böyle sadece. Düzelir yine çoğalır yorumlar. O nedenle bugüne bıraktım ağaç ev yayınını.
Ağaç Ev Sohbetlerinde genellikle yazıyı yazdıktan sonra yorumları keyifle okuyorum ancak yanıt vermiyorum. Ağaç Ev Sohbetleri daha çok bir Ekşi Sözlük yayını gibi oluyor. Bir yazı yazılıp fikir söyleniyor ve herkes fikrini söylüyor ve hatta yorumlarda herkes birbirine katkıda bulunuyor ve ben de araya girmemiş oluyorum. Çünkü fikirler hepsi iyi ve doğru ve haklı oluyor.
Haftanın konusu:
“İnsan bazen yapmak istemediği şeyleri yapmak zorunda kalır mı?”
Yani hayat karmaşık. Mutlu veya huzurlu veya başarılı olmak için şu hayatta, karşımıza çıkacak çeşitli durumlara kendimizi hazırlamalıyız. Yani herkes tabisi hoşlandığı etkinliklere katılmak ister. Ama bazensi hoşlanmadığımız durumlara da düşeriz. Ergenken eve gelen misafirlere hoşgeldiniz demek zorunda kalmak gibi. Halbuki, hiç görmemek, odandan çıkmamak daha keyifli.
Kişisel, sosyal, ekonomik bazı durumlarla karşılaşabiliriz. Sevmediğimiz bir insanın altında çalışmak durumunda kalabiliriz. Bu durumlara düşmek herhalde insana hoşgörü sağlıyor, belki karakterimizi geliştiriyor, olgunlaştırabilir de. Özgürlüğüne düşkün bir kızın anne olup çocuğuna bakmak zorunda kalması gibi. Uykusunu almadan gece gündüz çocuğuna bakar veya gece uyumaz hiç ama sabah işine gider.
Öğrenciyken film izlemek, gezmek, tatil yapmak yerine mecburen ders çalışıyoruz. Bunlar bizi mecburen sorumluluk sahibi ve akıllı yapıyor. Sosyal olarak da yani bir çevre içinde yaşıyoruz. Aile akrabalardan birinin doğum günü oluyor veya biri evleniyor, kına oluyor. Bunlara gitmeyen insan yani çok yalnızlık çekebilir. Okula giriyor, işe giriyoruz, meslek olsun aç kalmayalım diye. İnsan yani rahat yaşamak istiyor. Hayat işkence olmasın istiyor. Dini zorunluluklar da oluyor veya bayramlar da.
Biz hayattan çok şey isterken hayat ta bizden çok şey istiyor. Hayatın farklı yönlerine katılmak, istenmeyenleri de yapmak bizi renklendirir, kişiliğimizin bilmediğimiz yönlerimizi keşfetmemize yardımcı olur.
Apartmanda diyelim, kimseye selam vermeden merdivenlerde, girip çıkarız evimize. Ama selam vermekten hoşlanmasak da belki de bir komşumuzun bir insana ihtiyacı vardır. Belki onunla konuşmak onu mutlu eder. Daha sonra da diyelim evde sularımızı kesildi, gider o komşuya sorarız, teyzeciğim sizde de sular kesildi mi diye. Ya da bir lise pilav gününde hiç hatırlamadığın bir arkadaşını görürsün. Kalabalık ortamları sevmediğini düşünürsün ama işte hayat her zaman hoş sürprizlerle dolu. Veya her şeye hayır deriz de sonradan severiz yaptığımızı. Hani, düğüne gitmicem deyip de düğünde pistten hiç inmeyenler gibi.
Herkesler de yazsın işteee!
