Hayat hep geçiyor. Bazen karlı sisli bazen zarif bazen dramatik. Yaşarken yaşıyoruz ama düşünmüyoruz geçeceğini.
Hayatımızın senaryosunu da yazamıyoruz. Düşünmeden içtenlikle yaşamak yeterli aslında. Hayatı kandırmak zor.
Bazen sakin dümdüz akan bir nehir gibi bazen de kabare, trapez gibi oluyor. Anlar var, bir tweet kadar süren. Instada koleksiyonunu yapıyoruz. Geçmişi değil de hatıraları seviyoruz.
Bağımsız bir film gibi yaşamak istiyoruz, kuralsız, özgür ama genelde popüler filmler gibi oluyor hayatımız. Yaşadıklarımızı montajda atamıyoruz ama yeniden kurgulayabiliyoruz geleceğimizi.
Marketteki her şey renkli, biz de öyle olalım. Ruhlarımızda da hijyen olsun. Marketlerde kalplerimiz, ruhlarımız için de alışveriş yapabilelim. Kırılmaz kalpler, ruh aynaları, düzleştiricisi.
Üstümüze gelir bazen, korku tüneli gibi, bazen Amelie gibi şirin, olumlu, bazen de amele gibi. Hayatımıza yaptığımız makyajı da silip atalım, sadesi iyidir. Çekmecelerde biriktirdiğimiz ıvır zıvır sorunları, yıkanmamış bulaşıklar gibi duran sıkıntılarımızı çöp poşetlerine koyalım.
Hayatımıza nazar değmesin. Bahar geliyor. Buz mavisinden ilkbahar yeşiline geçiyoruz. Ruhumuza çimdik atalım. Daha renkli dönelim hayatımıza.
