KAOTİK DİNGİNLİK

Bazen bazı olaylar, durumlar, insanlar bizi üzer, acıtır, bunlar aynı zamanda öğrenmemizi de sağlar. Ne olursa olsun hayatımız yine de kendi hayatımız. Umutsuzluk, belirsizlik olur ama zaten gelecek her zaman belirsiz değil mi? Yine de şu anda var olduğumuzu biliyoruz, bu belirsiz değil.

Başarılı olmaya da gelmedik bu dünyaya, sadece yaşamaya geldik. Rollerimiz bir de hayallerimiz var. Hayallerimiz çok seçenekli en azından. Hayallerimiz bir alışkanlık haline gelen gerçekleri bozar, yıkar. Hayat bizim yaptığımız şeyler aslında. Gerçekler her zaman hayallerden daha çarpıcı. Ama hayaller de bizi gündelik yaşamın hızından, kaosundan koruyor.

Elimizden geldiği kadar geçen günlerin sıkıntı, duygu, üzüntülerini unutmalı. Pişmanlık ve nostalji çok faydalı, geçerli duygular değil. Yenileri koymalı hep önümüze. Yeni ilgi alanları gibi. Hayat devam ediyor her durumda. Gözümüzün önünden geçiyor, gidiyor bir yerlere. Yetişmek ve hayatla senkronize gitmek durumundayız. Yoksa hayatın gerisinde kalırız.

Belki de elimizde sadece hayallerimiz var. Bizi umutsuzluktan kurtarıp, her sabah ağaçları kuşları gördüğümüzde önceki günün olumsuzluklarını silip atan bir güç, hayallerimiz. Aslında hayatımızdaki olumsuzlukları da genellikle olumsuz gören biziz. Olaylar bize olumsuz gelsin diye gerçekleşmiyor, sadece gerçekleşiyor.

Hepimiz yaşamda kendi hayatımız, geçmişimiz açısından bakıyoruz olaylara. Belki de birinin başarısızlık gördüğü durum bizim başarımızdır aslında. Bazen kaos içinde yaşayabiliyoruz. Hayat kaos olsa ruhumuz dingin olabilse belki daha kolay yaşayabiliriz. Dingin ruh ile kaotik hayat dengeleyebilir birbirini.