Kendimizi hayatımızı affetmeli, kendimizi olduğumuz gibi kabul etmeli. Geçmişimizi hatta büyüklerimizin de geçmişini affetmeli.
Öyle ki, geçmişteki her şey zaten oldu ve başka türlü olamadığı için oldu demek ki. Büyüklerimiz bize hata yaptılarsa o zamanlar deneyimsizdi de ondan öyle davrandılar.
Yaşamın kendisi ve kendi temposu iyi aslında. Biz ayak uyduramıyoruz. Kafamız hep o anda bize gerekmeyen konularla, düşüncelerle dolu. Yapacak şey de çok, hiçbir şey yapmamak da çok hoş.
Hepimiz alışkanlıklarımızla kısır döngülere giriyoruz ve sıkışıp kalıyoruz, hayat aslında her gün bize mucizeler getiriyor. Biz açık olmadığımız için farkında olmuyoruz.
Bunların hepsi bize rahatsızlık olarak geri dönüyor, fiziksel, ruhsal sıkıntılar olarak. Veya çatışmalar olarak. Beden ve ruh dengede her zaman. Bedensel sıkıntılar da ruhumuzu bozuyor, kişisel takıntı, kaygılarda bedenimizi. Bunları çözmek için arada durup bir yavaşlayıp kendimize hayatımıza dışardan bakmalı.
Yeni yıla girmek her zaman için iyi bir bahane, yenilenmek için. Psikolojik olarak insan kendini yeni yıla, yaza, kışa girerken, ilkbahara ve sonbahara da girerken kendini yenilemek için hazır hissediyor. Ocak, Nisan, Eylül, örnekse iyi fırsatlar.
Kendimizi hayatımı kabul etmek affetmek barışmak için hiçbir zaman geç değil.
"Kafamız hep o anda bize gerekmeyen konularla, düşüncelerle dolu... "
YanıtlaSilBu cümleye o kadar çok katılıyorum ki ... Kalemine sağlık deep ...
camdan düşler.
Sileveet öyle işte :) bunlardan kurtulma yöntemleri var, çeşitli teknikler var :)
Tam da son günlerde çok öfkeli ve kızgın ve affedemez hissederken kendine getirici bir yazı oldu teşekkür ederim efenim :)
YanıtlaSilsu.
Silhımm bu konuda yutupta öfkeyi yenmek için dersler, demolar, yöntemleri deneyebilirsin :)
Her kelimene katıldım. Keşke bilmek, istemek yetse gerçekleştirmeye...
YanıtlaSilmanxcat.
Silistemek yetmiyor tabii uygulamak için çeşitli teknikler var, yapılabiliyor yani, EFT gibi örneğin, olumlama ve tedavi teknikleri var. bunlardan kurtulmak mümkün yani :)
Affetmek kişinin kendine yapabileceği en büyük fayda ve sonrasında yaşayacağı en güzel özgürlük...
YanıtlaSilkomet.
Silçok güzel söyledin :)
Kendini affetmenin yanında kendini sevmek de çok önemli ki insan bir kere kendini affetti mi kendini sevmeye de başlıyor. Hayata farklı bakmak için bazı berbat günlerin yaşanması gerekiyor. Ama geriye dönüp baktığında iyi ki yaşanmış da buralara gelmişim diyorsun. Umuyorum ki hepimizin iyi anlamda yenileneceği bir yeni yıla gireriz. Herkese çokça sevgiler sana ise çok çok çokça sevgiler deeps. :)
YanıtlaSileylül su.
Silne güzel yorum bu :) sana daa ciciş :)
Sen romantik ben realist nasıl anlaşacağız?:))) Sana cevaben Taksim Trio & Aleyna Tilki'den bir şarkı armağan edersem bu konuda düşüncelerimi en iyi şekilde aktarmış olurum:) Zalimlerle helâlleşmeyeceğim.
YanıtlaSilhttps://www.youtube.com/watch?v=KRKb58nV8kk
Bende bende !kızgın değilim çünkü öfkem bana zarar veriyor. yoksa kimseyi affetmiyorum dünya döndükçe kara kaplıda adları yazacak
Silkaplan diary.
Silaleyna severim eveet o şarkı anladım :) bencesi ve sosyal psikologlara, sosyal hizmet çalışanlarına,terapistlere göre de ne olursa olsun affedilir ve iyidir :)
ters pabuçlar.
Silooo kara kaplı mı amanin :)
Yeni yıl için umutlanmak artık çok zor bakalım hangi felaketler kapıda :)
YanıtlaSilahmet ozan.
Silaman aman yether artık :)
Ahh ne iyi geldiiii:)
YanıtlaSildada.
Siloh ne güzeel :)
Hayatın temposu artık öyle hızlı ki, insan durup da kendine bakmayı unutuyor.
YanıtlaSilshe is the man.
Silvallahi öyle :)
Annemiz babamız bize en iyi bildiği ebeveynlığı yaptı. Onların annesi babası da onlara en iyi bildiği ebeveynliği ve bize en iyi bildikleri byükanne büyükbabalığı yaptılar. Çünkü onlar da o kadar biliyor ve öyle gördüler. Büyüklerimiz bizim biz olmamız için yolumuzda rehberlerimiz. Onları biz seçtik. Ve onlar da bizi seçti. Hep birlikte ruhumuzun ulaşması gereken yolda ilerliyoruz. Yolumuzun varışımızın kolaylıkla olması için neler mümkün..
YanıtlaSilşapşik anne.
Silçok güzel bir yorum bu, hak veriyorum :)
Ve bir affetmek denildiği zaman insanlar kaçıyor. Affedince herşeyi unutmak değil olay.. Aslında kızgınlık öfke ile o kişiye harcadığınız enerji kendinizde kalsa çok daha rahat ilerleyebilirsiniz..Affetmekten asıl kasıt bu.. O kişiye harcadığım enerjiyi kendime çekmeyi seçiyorum..
YanıtlaSilşapşik anne.
Silheh evet işte bu :)
Teşekkürler deep bu güzel yazı için
YanıtlaSilşapşik anne.
Silbişi bişi diyel ciciş :)
Harika bir yazı, bütün olayı özetlemişsin eline sağlık Deepcim:)
YanıtlaSileren.
Siltenk yuuu :)
Affetmek yüklerden arınmak demek. Yeni yıla karahindiba çiçeği gibi, tüy gibi haifleyelerek girelim inşallah.
YanıtlaSilyıldız.
Silişallah maşallah :)
Aynen, hiçbir zaman geç değil, bu cümle çok hoşuma gitti
YanıtlaSilkitap cumhuriyetim.
Silhıhım evet vallahi öyle :)
Affedemez, affetmemesi lâzım...
YanıtlaSilKendimi affedemiyorum bazı konularda
YanıtlaSilyaşamdan yazılar.
Silsende hep var bu de miii :)
Yeni başlangıçlar, yeni adımlar olsun... kırılsın tüm o kısır döngüler... pratiğe dökebilmek, hayata uygulayabilmek kolay olsun. Sahiden olsun ....
YanıtlaSilvakti dem.
Silolsuuun amiiin :)
böyle yazılarını okumayı özlemişim. geçen günlerde yolda giderken sabahın köründe herhalde pazara gidiyorduk hatırlamıyorum nereye gittiğimizi ama bir evden kahvaltı yapan insanların sesi sokağa taşıyordu. tabak çatal sesleri ve mırıltılı konuşmalar vardı o anda çay kaşıkları aynı anda şıngır şıngır yankılandı. mely dedi ki bu sesi özlemişim. sonra düşündüm ben de özlemişim. çünkü çocukken kalabalık olurdu sofra. sabahın kör karanlığında bir gözüm kapalıyken okula gitmek için kahvaltı etmeye zorlanırdım. sıcak çay ve ekmeğin kokusu ve o kaşık çatal sesleri o anda sadece başımı ağrıtır gibi gelirdi ama düşündüm de şimdi özlüyorum. ve bu sesin bu kadar dikkatimizi çekmesi de evet artık ev arkadaşımla ikimiz yine kendimizce kalabalık bir sofra gibi sofralar kursak da bir şeyler eksik geliyor. üstelik çayı da şekersiz içiyoruz artık. o gün şeker kullanmasam da bardağıma kaşık koydum. bir de şey geldi aklıma yine ortaokula giderken zannedersem saat üç gibi okul çıkışı olurdu eve gelirdik bir yere takılmazdık ve güneş batmaya hazırlandığı saatlerde salonda parke üzerine düşen güneş ışığının pencereyle çevrelenmiş alanına uzanır tembellik ederdim. dışarıda oynamaya gidemediğim için genelde canım sıkkın olurdu. ama şimdi o tembellik ettiğim anları özlüyorum. ay niyeyse gözlerim doldu be çok saçma :)
YanıtlaSilsessiz gemi.
Silyaaa bu nasıl duygusal, insancıl, tatlı bir yorum böyle, burnum sızladı benim dee :)
En önemli olan kendimizi affetmek.
YanıtlaSildiary of meri.
Silçok doğru söyledin seeen :)
Duvara asılıp belirli aralıklarla okunacak bir yazı olmuş. Eline sağlık.
YanıtlaSilturgay aksoy.
Silyeni yıl öncesi moral olsun hepimizeee :)
Merhaba;
YanıtlaSilGeçenlerde "duygusal zeka" ile ilgili bir makale okurken "geviş getirme" kavramını duydum ilk kez. benim beyin çok yapardı, yapıyor da hala. Geviş getirme çözüm için kullanılırsa beyin'i kendi silahıyla vurmuş oluruz ve "geviş getirme" hazmetmeye dönüşür böylece. Sonuçta ne kadar pişmanlıklarımız varsa çözülür. :)
halil gönül.
Siloooo pekiii bi şey öğrendik saool :)
müfred.
YanıtlaSilah tabii çocukluk travmaları insanın geleceğini belirliyor, atmak kolay değil tabii mutlaka ama hepsinin mutlaka tedavisi var yani :) o çocuk büyüyünce belki 20 yıl sonra affeder ama onlar için değil kendisi için, hayatına devam edebilmesi için :)
kaplan diary.
YanıtlaSilbunu psikologlara sormak lazım :)
ilkay.
YanıtlaSilhihihi belkiii olabileer :)
evet kendimizi affetmek için tam şimdi zamanı. çok sevdim bu yazını.
YanıtlaSilkelimelerle dans.
Silevet ciciii :)
Haklısın en zoru insanın kendisini affetmesidir. Yeni Yıl için dileklerine katılıyorum. Bu arada sana da mutlu yıllar dilerim. :)
YanıtlaSilbücürük ve ben.
Silsana daaaaa :)
müfred.
YanıtlaSilhımmm iyi etmiş o zaman herhalde :)
Herşeyi affedemiyorum maalesef 🙈
YanıtlaSilderya.
Silhımmmm :)